Idź się lecz, chłopaku!

Moi rodzice doskonale wiedzą już kim jestem według mnie, ale oni ciągle sądzą, że jest inaczej. Dowiedziałem się, że pewnego dnia poszli do psychologa porozmawiać o mnie. Oczywiście w tajemnicy przede mną. Nie wiem, po co, nie wiem co im powiedział. Wiem tylko, że bardzo chcą żebym poszedł do psychologa porozmawiać o mojej orientacji. Tylko po co? Czy ma to jakiś sens. Czy naprawdę nie mogę być sobą? Moja mama mówiła mi, że sam psycholog namawiał ją do tego, żebym tam się zjawił. Tylko, że ja tego naprawdę nie potrzebuję. Odbieram to tak, jak by moi rodzice za wszelką cenę chcieli postawić na swoim.